Wielu mieszkańców metropolii marzy o własnym kawałku zieleni. Niestety zaprojektowanie ogrodu w mieście nie należy do prostych zadań, czemu winna jest mocno ograniczona przestrzeń. Na szczęście trudne nie oznacza niemożliwego! Nasza ostatnia realizacja to najlepszy dowód na to, że nawet w mieście można stworzyć piękny, naturalny ogród – potrzeba jedynie dobrego planu i odrobiny fantazji.
W zeszłotygodniowym wpisie pokazaliśmy ogródek, który zaprojektowaliśmy dla klienta mieszkającego w szeregowcu. Dziś chcemy zaprezentować ogród w dzielnicy domków jednorodzinnych. Zadanie na pierwszy rzut oka podobne, ale tym razem musieliśmy zagospodarować zdecydowanie większą przestrzeń – zarówno przed, jak i za domem. Duża przestrzeń nie stanowiła jednak problemu: w końcu większy teren oznacza więcej możliwości aranżacyjnych. Pewnym wyzwaniem na etapie projektowania ogrodu było jednak to, że sporą część terenu pokrywały liczne drzewa (ponad 40!). Piękne drzewa na ogół warto szanować, bo podnoszą wartość całego terenu i mogą stanowić bazę dalszej kompozycji, ale niestety musieliśmy usunąć blisko 20 z nich, gdyż z powodu zbyt gęstego wysiania stanowiły niebezpieczeństwo dla budynku. Cała operacja nie wymagała pozwolenia, bo w przypadku topoli limit zgłaszania cięcia wynosi obwód 100cm na wysokości 1,5 m (wcześniej musieliśmy jednak kilkukrotnie odwiedzić urząd i skonsultować w nim legalność wycinki).
Wejście smoka
Projektując ogród nie można zapomnieć o wejściu do domu. Jeżeli drzwi znajdują się pośrodku fasady, to warto je nieco ożywić – w przypadku opisywanej realizacji umieściliśmy w tym celu po obu stronach drzwi masywne donice z wrzosami. Wrzosy to jednak nie jedyny zielony akcent z przodu budynku – po lewej stronie zdecydowaliśmy się na niewielki, przydomowy ogródek, którego granice wyznaczają kamienie ogrodowe. Kamień naturalny ma tę zaletę, że jest niezwykle odporny na warunki atmosferyczne, a przy okazji doskonale kontrastuje z zielenią trawnika oraz barwnymi roślinami. Pastelowymi otoczakami dolomitowymi wyłożyliśmy również ścieżki wokół domu.
Projektowanie ogrodu w mieście zawsze wymaga uwzględnienia w swoich planach najbliższego sąsiedztwa. To, co w sąsiedztwie brzydkie, uciążliwe lub zakłócające prywatność, warto w jakiś sposób zasłonić, a to, co ładne lub przydatne (np. piękne drzewa u sąsiada) należy spróbować włączyć optycznie we własną kompozycję. Dzięki tujom, które zasadziliśmy wzdłuż ogrodzenia, nasz klient nigdy nie będzie się znajdował pod ostrzałem spojrzeń wścibskich sąsiadów. Poczucie intymności zapewnią mu też bluszcz i wiciokrzew, które w przyszłości będą się wspinać się po części płotów.
Gdzie strumyk płynie z wolna
Właściwy ogród znajduje się z tyłu domu – obsadzony został przez nas dużymi klonami japońskimi, trawą cieniolubną, cieniolubnymi bylinami oraz kilkoma rodzajami krzewów (różaneczniki, rododendrony, tawuły japońskie, paprocie). Różnorodność stanowi w projektowaniu ogrodów klucz do sukcesu – najciekawsze efekty często uzyskuje się poprzez zestawianie ze sobą kilku rodzajów roślin, których liście różnią się od siebie odcieniem i fakturą. Dlatego nie należy bać się eksperymentów.
Rośliny lubią wodę, więc w naszej realizacji pokusiliśmy się o wykonanie strumienia, przepływającego od tyłu ogrodu aż do połowy zachodniej ściany domu. Woda krąży w obiegu zamkniętym i jest na bieżąco filtrowana: zarówno mechanicznie, jak i biologicznie. Dno strumienia zostało przez nas wyłożone folią oraz membraną kauczukową EPDM, a następnie wzmocnione podwójną warstwą geowłókniny i wykończone otoczakami, dzięki czemu przebicie warstwy izolującej jest raczej niemożliwe.
Projektowanie ogrodu na miarę XXI wieku
No dobrze, ale co z podlewaniem? W końcu pielęgnacja dużego, bogatego w różnorodną roślinność ogrodu bywa wymagającym i czasochłonnym zadaniem. Na szczęście nasz klient nie będzie musiał samemu latać z konewką, bo cała realizacja została przez nas wyposażona w system automatycznego nawadniania – w jego skład wchodzą czujniki nasłonecznienia, deszczu oraz wilgotności gleby. System posiada centralę sterującą podlewaniem oraz 4 linie z elektrozaworami, które odpowiadają za przepływ. Nawadnianie następuje przy pomocy mikrozraszaczy, zamgławiaczy oraz głowic zraszających szersze pole. Rzecz jasna system jest na tyle inteligentny, że bierze pod uwagę to, że nasłonecznione strefy wymagają intensywniejszego nawadniania od tych zacienionych. Ponadto dzięki zastosowaniu czujnika deszczu w momencie wystąpienia opadów atmosferycznych podlewanie nie jest dublowanie, lecz czasowo zawieszane.
Realizację wieńczy oświetlenie ogrodowe i podwodne, bo światło pełni przy projektowaniu ogrodu równie ważną rolę co w aranżacji wnętrz. Na całym ogródku znajduje się aż 20 lamp stojących do podświetlania ścieżek, 15 reflektorów podświetlających drzewa i krzewy, 6 punktów oświetleniowych w deskach tarasowych oraz 5 reflektorów podwodnych. Dzięki kontrolerowi zmierzchu światło zapala się natychmiast, gdy tylko na zewnątrz robi się dostatecznie ciemno.
Uff. O realizacji „Przydomowy ogród” moglibyśmy pisać i pisać, ale czasu mało, bo już czekają na nas kolejne projekty. A jak wyglądają Wasze ogrody? Śmiało piszcie w komentarzach 🙂
Pastelowe otoczaki dolomite nawet nie wiedziałam że to się tak pięknie nazywa.
Szczerze to nie podoba mi się ten ogród. Za dużo się dzieje. Szacunek za wykonaną pracę ale efekt mnie nie zachwyca.
Do takiego ogrodu trzeba dojrzeć. Widać że inwestorzy to ludzie na poziomie, którzy chcą spędzić spokojne życie na emeryturze i cieszyć się urokami natury, nie tylko widokiem ale i zapachem. Bo jak widać po zdjęciach przekrój roślin jest ogromny.
Też sądzę że jest to ogród osób w podeszłym wieku, być może wnuki już mają odchowane, bo w ogrodzie nie ma miejsca na jazdę rowerkiem czy piaskownicę.
Jak można zmarnować taki kawał ziemi i na własne życzenie obsadzie go tyloma chwastami? Przecież to nie ma ani ładu ani składu.
A na topole nie potrzeba zgody na usunięcie? Po wysokości widać, że już parenaście lat mają. Z jednej strony to skarb mieć takie drzewa na działce, ale z drugiej spore niebezpieczeństwo mogą stwarzać.
Faktycznie, praca tu włożona ogromna. A po komentarzach widać, że nie każdemu się podoba. Jak dla mnie każda zieleń jest dobra. Zwłaszcza w mieście. Więc tylko się cieszyć, że powstają takie wyspy zieleni a nie tylko tuje i trawnik.
Sprytnie z tymi bajerami. Strumyk, zraszacze wody z czujnikami opadów, podwodne reflektory z kontrolkami zmierzchu. Widać że to przemyślana inwestycja. Ciekawe jak te technologie będą się sprawdzać z upływem lat.