Ostatnio przeglądaliśmy nieruchomości (we wpisie “Przegląd nieruchomości na Zawadach”), szukając odpowiedzi na to, za ile i jak komfortowo można się tam osiedlić. Nie samymi liczbami jednak żyje człowiek, prawda? Od czasu do czasu człowiek chciałby dowiedzieć się czegoś więcej. Czegoś… niespotykanego. Z tego względu postanowiłem dziś trochę Was zaskoczyć i przytoczyć kilka ciekawostek na temat Zawad.
Wsi spokojna, wsi wesoła…
Zawady były kiedyś… wsią. Założona nad Wisłą osada była wzmiankowana jako wieś kościelna już w XIII wieku. Dopiero w XVII wieku Zawady zostały dołączone do dóbr wilanowskich (dobrami wilanowskimi nazywano ziemie skupione wokół pałacu w Wilanowie, obejmujące trzy klucze dóbr: Willanów, Zastów i Chojnów). Do Warszawy zostały włączone dopiero w 1951 roku. To nie był koniec wędrówek zawadowskich:
- początkowo były częścią Wilanowa,
- 1960: przyłączone do Mokotowa,
- 1994: w gminie Warszawa-Wilanów,
- od 2002: powrót do Wilanowa.
źródło: Wikipedia
Nie powinno nas to dziwić, patrząc na mnogość terenów zielonych na Zawadach. Ta zieloność uchowała się do teraz, kusząc obietnicami odpoczynku na plaży czy spacerem Wałem Zawadowskim. Jest tam bardziej zacisznie niż w innych dzielnicach – a w tych głośnych czasach to zdecydowanie zaleta.
Zawady społecznie
Wilanów (a więc i Zawady) słynie z dobrej interakcji między mieszkańcami dzielnicy. Na Facebooku funkcjonuje strona Stowarzyszenie Mieszkańców Miasteczka Wilanów, zrzeszająca – bez zaskoczenia – mieszkańców Miasteczka Wilanów. Strona ta jest bardzo żywa, ułatwiając komunikację i pomagając zidentyfikować potrzeby tamtejszej ludności. Wspominałem o niej już w swoich wpisach, m.in. w kontekście tego, co na Wilanowie przeszkadza (“Problemy w raju? Co przeszkadza w Miasteczku Wilanów”), jednak z miłym zaskoczeniem odkryłem, że Zawady również posiadają podobny twór.
źródło: Wikipedia
Grupa “Zawady i Kępa Zawadowska” zrzesza społeczność Zawad i okolic, a poruszane na niej tematy są mocno nacechowane integracją międzysąsiedzką. Miło czyta się pytania, prośby o polecenie usług w okolicy lub polecanie własnych. Nie miejmy jednak złudzeń – mieszkańcy nie zawahają się głośno powiedzieć o tym, co im nie odpowiada, a nawet pociągają do odpowiedzialności osoby działające na szkodę dzielnicy. Czytając te posty, zastanawiałem się nad tym, czy mają sens i doszedłem do wniosku, że to bardzo dobrze, że istnieją w mediach społecznościowych takie grupy. Nie tylko pozwalają na odkrycie plusów i minusów danej dzielnicy, ale umożliwiają wykrycie nastrojów społecznych i przeciwdziałanie problemom.
Obcując z fauną
Niech będzie, przyznaję, naciągam trochę. Rezerwat przyrody Kępy Zawadowskie nie są stricte na Zawadach, ale… niejako ma to sens. Byłoby to dziwne, gdybyśmy rezerwat faunistyczny próbowali utworzyć w sercu miasta, prawda? A bardzo chciałem o nim chociaż wspomnieć, bo wiele osób nawet mieszkających w Warszawie mogło przeoczyć to miejsce.
źródło: Wikipedia
Dlaczego architekta wnętrz miałby ciekawić rezerwat przyrody?, spytacie. I bardzo dobrze spytacie, bo choć mieszkania na terenie rezerwatu urządzać nie zamierzam, to jednak ostatnio zauważyłem rzecz istotną (przynajmniej w mojej ocenie). Mieszkam w Warszawie, w centrum Polski, w dumnej stolicy. To miasto bardzo nowoczesne, z działającym metrem, lotniskiem, zautomatyzowanym coraz bardziej z roku na rok. I w tym całym zgiełku, pośpiechu znamionującym XXI wiek, istnieje sobie taki rezerwat przyrody, chroniący takie gatunki jak rybitwa białoczelna czy sieweczka obrożna. Wierzcie mi, bez pomocy Google nie byłbym w stanie odróżnić jednej od drugiej.
źródło: Wikipedia
Na co dzień zajmuję się wykończeniem mieszkań w Warszawie. I choć widzę zasadność poszukiwań mieszkań w dzielnicach blisko centrum, z udogodnieniami, przystankami pod domem i całodobowym parkingiem, coraz częściej widzę u swoich klientów zmęczenie. Czym zmęczenie? Może pośpiechem, może spalinami, może czymś, czego się nie domyślam. Dlatego warto jest przenieść się na Zawady, skąd jest bliżej do rezerwatu przyrody.
I pójść na spacer. Tak po prostu.
W tym nieustannym biegu technologi oraz pośpiechu, zapominamy o tym że człowiek potrzebuje więcej kontaktu z naturą bardziej niż z laptopem czy smartfonem 🙂 Nie powinniśmy zapominać o zielonych, cichych miejscach.
Nie myślałem że architekt sięga tak głęboko w temat historii danego miejsca, to już w ogóle pokazuje jaki trzeba mieć pojętny umysł….
Doceniajmy lepiej tą zieleń jaka nam została bo z tego co widzę jak to znika w betonowej dżungli z roku na rok to przyszłe dzieci będą oglądać rośliny w muzeum co jest przykrą wizją
Kto by pomyślał że ludzie tworzą takie ugrupowania na internecie? W sumie fajnie bo masz ciągle możliwość rozpoczęcia rozmowy czy jakiegoś tematu albo co innego
Bo ludzie są zmęczeni! Tylko tego często też nie pokazują, nie wiem może wstydzą się odpowiedzieć że woleli by trochę dalej od centrum ale żeby to nie było tak że chcą zamieszkać na jakiejś wsi? Nie wiem
Komu teraz spacery w głowię? Człowiek pracuje tyle godzin dziennie że później tylko marzy aby położyć głowę na poduszce. Chyba że zabierzemy ją wtedy do lasu to wtedy tak tak…
Wszystko teraz chyli się do internetu, na dobre i złe. Zakładanie takich grup dla przekazu informacji należy do tych dobrych rzeczy jakie może nam dać ten internet,
Uwielbiam przyrodę! Zwłaszcza kiedy jest ona blisko mnie 🙂 Chce mieć dostęp zawsze do miasta ale gdy w grę wchodzi możliwość posiadania parku tak blisko siebie… Ojej!
Mało młodych dorosłych chcę się zainteresować temat historii miejsca gdzie chcą kupić mieszkania dla siebie, a szkoda. Historia ma w obie tyle informacji i ciekawostek z przeszłości
Dobrze że istnieje jeszcze w szkołach taki przedmiot jak przyroda, to przynajmniej na obrazkach można pooglądać zwierzęta. A teraz bez żartów, to smutne jak mało uwagi zwracają ludzie na świat dookoła, wszystkie zwierzęta, roślinność…. Dobrze że nawet architekci umieją spojrzeć z takiej strony